Ankara'da 15 Temmuz 2016 sabahına uyanmak..

     😔...Neyin öfkesi...Neye kızıyorsan tahammül edemiyorsan o senin içinde..!!Sensin O..!''Ne isek ona dikkat kesiliriz ve biz dikkat kesildiğimiz şeyiz..!!''Ben böyle görüyorum..Herkes birbirine ateş püskürüyor....O kadar üzücü şeyler yaşadıktan sonra,öfke,şiddet bu duygunun neresinden çıkıyor..Sakin olmak lazım..
Bu kadar öfke nedir

      Sana ne iyi gelmiyorsa bırak onu..Öfkeni kontrol edemiyorsan;Bakma haberlere,sosyal medyaya,televizyonlara,son dakika haberlerine...Okuma haberlerin altında yazan yorumları,,Sonra başlıyor çünkü yine,gerilere dönülüyor...

     Geriye dönmek çok iyi gelmiyor bana ben bıraktım geriye dönmeyi,,İleri bakmak lazım.şu yılda şu olmuş,bu yılda bu...o kötü,bu iyi..oraya gidenler harika,buraya gidenler ee pis.sen şu'cusun,ben bu'cu..Sürekli ''ben,sen,o,biz,siz,onlar''.Bırak artık yaftalama,gazlama kendini olması gereken ne ise;O olsun,müsade et olmasına..Hep eleştiriyorsan en çok acıyı da sen çekiyorsun,,ne kadar eleştirirsen,o eleştirdiğin aslında sensin...Daha kolay olduğu gibi kabul etmek eleştirmekten.Bütün insanlar farklı,hepsinin düşüncesi yaptığı şeyler farklı,yaşam tarzı farklı..Hepimiz aynı olamayız,aynı olamıyorsak,saygı duymayı öğrenmeliyiz...💞    

Son 1 yılda ben yeni birşey öğrendim ''Akışına Bırakmak'' diye hakikaten çok iyi bir şeymiş..Bırak iyilikleri de kötülükleri de,bırak onlar kendi yolunu bulur,merak etme...🙏

     Şuan bunları düşünüyorum,yazıyorum diye şaşırıyor olabilirsin...En travmalı şekilde ben yaşadım 15 Temmuz 2016'yı...Evim başıma yıkılacak sandım,hemde her 5 saniyede bir...İlk defa yarın ne olacağız acaba diye düşündüm yada yarın olacak mı..!!'Çocuğum uyurken 3-4 defa yerini değiştirdim,matematik hesaplar yaparak,en güvenli yeri bulana kadar😔...Sonra sebepsiz,hiç konuşmadan kocama sarıldım,konuşmadık ama çok anlamlıydı.👫Kalbim çok hızlı atsa da ,elim ayağım titrese de,sadece sakin olmaya çalıştım,olabildiği kadar..Kabus gibi bir geceydi.Belki en öfkeli olması gereken benim,ama ben hiç bir şeye öfkeli değilim,çok üzgünüm ama öfke patlaması yaşamıyorum...İstesem de öfkelenemiyorum,içimde öyle bir duygu yok şuan..Senin de olmasın..🌠

     Normale döndüm mü;hayır dönmedim,çok yüksek sesler duyduğumda aynı o gece yaşadığım fizyolojik tepkileri veriyorum..Ama düzelecek,elimden geleni yapıyorum,biraz yoga,biraz bitki çayları yardımcı oluyor🙏

     Bugün ne yaptım tüm günüm her şeye şükretmekle geçti🙏🙏🙏🙏..Sağlığıma,kendime,eşime,aileme,çocuğuma,arkadaşlarıma,konuşabilmeme,yürüyebilmeme..Her şeye selam verdim..Tüm vücuduma selam verdim.Yaptım..!!Benim var olmamı,bir olmamı sağlayan,sahip olduğum her şeye selam verdim...Sadece benim olanlara odaklandım.Yaşadığım olay bana öyle şeyleri farkettirdi ki;sadece olana şükretmeyi..''O gün kör rüyadan uyanışım,bugün olana şükrediş günümmüş..O gün bahçemdeki çiçeklerin çiçek açtığı günmüş.''💐