Çoğu kişi gibi de hobi olsun diye lay lay lom başlamadım ben yoga ya.Benim 2 yılımı kabusa çeviren,çocuğumun doğumunun ve büyümesinin tadını bile çıkarmama müsade etmeyen sağlık problemimden dolayı başladım..,Arkadaşım,Yoga Hocam,Refleksolojist'im Elif İşcan'ın ''bu durumla baş edebilmen için yogaya başlamalısın,endorfin salgılamaya ihtiyacın var'' demesiyle başladı benim yoga serüvenim.Kendisi bence Ankara'nın sayılı hocalarından.Kendi pek bir mütevazidir ama gerçekten de öyle :)(Olayın başlangıcı olan Refleksoloji yazımı okumadıysanız BURAYA tıklayabilirsiniz:)
Aslında en başta yoga'nın çok da bana göre olmadığını düşünüyordum.Bu tarz bir spor hiç yapmamıştım çünkü.Bir dönem voleybol oynamıştım,sonrasında tenis..Bu sporlardan sonra farklı geliyordu kulağıma.Ayrıca refleksoloji ile hafiflettiğimiz rahatsızlığı da geçirebileceğine dair net bir fikrim ve inancım da yoktu.Zaten o dönem öyle umutsuz bir ruh hali genel olarak mevcuttu:(
Yaklaşık 7 ay oldu şuanda başlayalı.İlk dersime gittiğimde her şey o kadar yabancıydı ki..Ama çok da keyifli.Yoga matının dışına bile çıkmadan:)sanki 2 kilometre koşmuş gibi nefes nefese kalmıştım.Beni en çok şaşırtan da bu oldu :D Hareketleri yapmaya başladıkça,vücut esnedikce daha da zevkli bir hale geldi.
Hıı bir de en önemlisi,doğru nefes almadığımı ve nefesimi sürekli tuttuğumu farkettim..!!!Aslında bu herkesin bilmeden yaptığı bir hata,artık yapmıyorum :)
3.ayımda artık daha dengeli ve kendine güvenen bir şekilde asanaları yapabilmeye başladım.Yandaki resmim de bu aylarda :) Aslında bu fotoğraf benim yoga yaparken ilk fotoğrafım.Ve bu yolun akışını değiştiren bir fotoğraf.Elif habersiz çekmiş bu resmi ve sonra bana gösterdiğinde,motivasyonum o kadar yükseldi ki.Kendinizi dışarıdan görmek,yapabildiğinizi görmek çok güzel bir duyguydu.
Yogaya başlayalı 2 ay olduğunda sağlık problemim tamamen bitti :) İnanılır gibi değil,bitmişti.Şimdi geriye dönüp baktığımda o kadar büyük bir yol katetmiştim ki.Bana bu gücü görmemi sağladığı için Elif'e ne kadar teşekkür etsem az...
Yoga......Ve tabii meditasyon kısmını unutmamak gerekiyor.Aslında normalde çok sakin ve huzurlu bir yapım vardı.Ta ki doğumdan sonra başlayan bu sürece kadar.Doğumdan sonra bambaşka biri oldum.Gergin,stresli,huzursuz,mutsuz....Ben artık söyle değerlendiriyorum,yoga fiziksel sağlığıma,meditasyon da içsel huzuruma tekrar kavuşmama yardımcı oldu.Benim için olayın özü bu.
Şuan da eskisinden de sakin,eskisinden de huzurlu ve mutlu,her şeyi ve herkesi değiştirmek yerine;olduğu gibi kabul eden,sakin,kimseyi,kimsenin hayatını,yaşadıklarını,tercihlerini,düşüncelerini sorgulamayan birisiyim.Ben kendimdeki değişimi çok ciddi anlamda fark ediyorum.Ve çevremdekiler de bunun farkında.''ESKİ BEN'İN ÜZERİNE BİR BEN DAHA KATTIM BEN''
Yukarıdaki fotoğraf Yoga'daki 4.ayımdan :) İlk baş duruşum,benim için önemli ve çok özel.Hissi çok güzel..Çok iyi geliyor benim ruhuma bu duruş.Hayatın tersini düzünden daha özel hale getiren bir duruş.
Şu an bu ve bir çok yoga duruşunu yapabiliyorum...Ben çok yol katettim.Dönüp arkama baktığımda,başladığım noktayı bile göremiyorum...Göremediğimden beri bakmayı da bıraktım zaten, artık bakmıyorum da...Başınızı sürekli geriye çevirmek,yürürken önünüzdeki mucizeleri görmenize engel oluyor bence.
Artık benim yaşam felsefem;
- Ben önemliyim,''çünkü benden bir tane daha yok''.. ;)
- Geriye dönüp bakma,önüne bak,çünkü mutluluk daima ileride..
- Sürekli yargılama...Bırak her şeyi yargılayıp,kendini olumsuzluğa sürüklemeyi..
- Kendini sev...Başkasını kendinden çok sevme.başkasından sevgi de bekleme..Önce kendini sev...
Öyle işte...Yoga'nın bana kattığı ruh halinden bir yazı daha gelecek ilerleyen günlerde :)
Vakit ayırdığınız,okuduğunuz için teşekkürler...
Kucak dolusu sevgiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder